Z kolei Górczyński redefiniując w swoich pracach zasady funkcjonowania dynamiki przestrzeni również buduje pewne napięcia. Tym razem, jego działanie jest stanowcze, chociaż mniej agresywne niż w poprzednich realizacjach. Ciepło drewna, chłód murów i światło  to elementy, które biorą udział
w nowym przeobrażeniu. Artysta czyta przestrzeń i poszukuje relacji zawartych  tak w samej  geometrii,  jak i materiale. Przykładem swego rodzaju artystycznej archeologii niech będzie jedna z części  pracy “łącząca” pomieszczenie
z horyzontalną aranżacją elementów drewnianych z pomieszczeniem, w którym znajduje się praca Balcerowiaka. Te ostatnie świadomie współistnieją   z “Wyspami”, ich monumentalność oraz regularność nie pozostają bez wpływu
na dynamikę przestrzeni.
Zupełnie inna jest przestrzeń, którą wyzwala  realizacja “Kiedykolwiek”. Tutaj zamiast formalnego czytania  przestrzeni mamy do czynienia z formą bardzo liryczną, z opowieścią, albo raczej kilkoma fragmentami. Ten KĄT buduje napięcie poprzez ciszę i kondensację bieli, które nieoczekiwanie przechodzą
w gwar intymnych rozmów. Rzeźby tylko z pozoru rozpływają się
w przestrzeni, odlane z jej materii szczepczą coś po kątach. Istniejąc poza czasem sprawiają wrażenie dalekich, bezosobowych...historii. A jednak każdy KĄT pozwala zatopić się w atmosferze intymności. W czyim jesteśmy KĄCIE? Jak pisze artystka:”Żyjemy  w świecie, który nie jest doświadczany jako zamknięta całość. Żyjemy w świecie fragmentów. (...) Te fragmenty często nie pasują do siebie, to my łączymy je w naszej wyobraźni i nadajemy sens.” A zatem...
​
CZTERY KĄTY

Artyści:
Krzysztof Balcerowiak
Agnieszka Cholewińska
Rafał Górczyński
Janusz Kozak
​
Kuratorzy:
Ewa Dominiak
Magdalena Korcz
Anna Pięta
Marika Zamojska